Hoe vaak denken we niet: “Als dat mij zou overkomen, daar zou ik niet
mee kunnen omgaan, dat zou ik niet overleven, dat zouden we niet beredderen !”
Een mens kan echter veel, veel meer dan men
zelf zou vermoeden.
Een mens kan echter nog veel meer, als men
samen ergens de schouders onderzet.
Vele handen maken zwaar werk licht, vele toegestoken handen geven moed, vele
handen samen kunnen bergen verzetten, vele in mekaar geslagen handen kunnen de
mooiste dingen realiseren !
Hoewel je als ouder van een zwaar ziek kind
iedere dag je uiterste doet om het beste uit de dag, uit het leven te halen,
toch zijn er dingen waar dat je door de omstandigheden niet meer zo vlot aan
kan beginnen als voorheen. Een verjaardagsfeestje voor vriendjes en
vriendinnetjes was voor ons zoiets.
Door de moeilijkheden met en zorgen om
Marieke was Jesse zijn feestje nog niet doorgegaan op het moment dat Marieke
jarig was :-(
Kan je in dergelijke omstandigheden het
feestje van het ene kind wel organiseren als het andere nog niet aan de beurt
is geweest ?
Hoe zorgen dat het gezonde kind zich niet voor de zoveelste keer benadeeld
voelt door de zieke broer of zus ?
Hoe de kerk in het midden houden ?
Op zo’n moment – en ook op andere momenten
! – kan je je als ouders maar gelukkig prijzen als een heleboel lieve ouders
van vriendjes en vriendinnetjes de handen in mekaar slaan om je te
ondersteunen.
Wij mogen ons gelukkig prijzen !
Vele ouders sloegen de handen in mekaar en
organiseerden een onvergetelijk verjaardagsfeest voor Marieke en Jesse in
Technopolis ! Alles hadden ze voorzien: inkomkaartjes, broodjes, drankjes,
versnaperingen, cake, . . . en een heel aantal waren zelfs bereid om als extra
begeleider mee te gaan. Een verjaardagsfeest met 29 kinderen en 8
volwassenen, het was onvergetelijk !
We zijn alle betrokkenen zo dankbaar !
Vele toegestoken handen . . .
Het doet zo deugd !
Het bemoedigd !
Het troost !
Een mens kan veel op zichzelf, meer dan hij
denkt. Met twee sta je anderzijds in moeilijke situaties sterker dan alleen,
dat merken we iedere dag opnieuw ! Een gezin echter waarin iemand zwaar ziek is,
kan zich gelukkig prijzen wanneer mensen spontaan handen toesteken!
We beseffen dat vele gezinnen niet dat
geluk hebben en kunnen maar hopen dat ze dat toch op een dag mogen ervaren,
zonder het ooit voor vanzelfsprekend te nemen.