In en uit

Ongelooflijk . . .
Reeds een week is voorbij . . . Vier dagen zijn gepasseerd . . .
Nog 26 dagen bestraling te gaan . . .

Het was een zware, vermoeiende week !
Na al die maanden vechten, doorgaan en doorbijten, zich aanpassen aan nieuwe, vaak onverwachte situaties, eindeloos wachten, machteloos toezien en ondergaan, onvermoeibaar verder doen, troost ontvangen en verdriet verbijten, angsten trotseren, . . . lijkt deze nieuwe fase van ons gevecht met Marieke tegen haar kanker verdorie ons toch wat onder te krijgen . . .

We merken het aan de rusteloze verwardheid en ongelooflijke ongerustheid van Jesse, aan de fysieke uitputtingsverschijnselen die we als ouders soms tevergeefs proberen tegen te houden bij onszelf en bovenal merken we het aan Marieke zelf ! Het is allemaal ontzettend zwaar om dragen, om te doorstaan ! Het is een 'zware bevalling', zoals men dat wel eens in de volksmond zegt ;-)

'Vooral goed blijven ademen !', zegt men vaak bij echte bevallingen, maar ook op de paza hoor je verpleegkundigen of artsen dat vaak zeggen tegen patiënten. 'Adem eens goed diep in en uit !'

Vooral blijven ademen . . .

Wanneer mensen in moeilijkheden verkeren, een crisis doorstaan, hebben ze vaak het gevoel geen lucht meer te krijgen, hebben ze het gevoel niet meer voldoende ademruimte te hebben, . . . Wanneer mensen moeilijk nieuws te verwerken krijgen, moeten ze vaak naar adem happen of hebben ze een gevoel dat hun keel wordt dichtgeknepen . . .

Pijn en verdriet doen dat ook bij een mens . . . Als het ware wordt dan vaak je de lucht afgesneden . . .

Pijn verkrampt, doet onregelmatig ademen, soms zelfs te snel, . . . Verdriet geeft soms een zwaar gevoel op de borst of een krop in de keel . . .

Voor elke fysieke inspanning is ademhaling een belangrijk gegeven. Een sporter die verkeerd ademt komt er niet, presteert doorgaans ondermaats, . . . Uithoudingsvermogen en ademhalingstechnieken . . . gaan hand in hand . . .

Voor een bevalling, binnen een zwemles, voor het bespelen van een blaasinstrument, . . . leert men een mens ademhalingstechnieken aan, opdat alles zo juist en vlot mogelijk mag verlopen . . .

Voor het vechten tegen vreselijke ziektes die je naar het leven staan, die je gezin dreigen onderuit te halen, die dromen stuk slaan en het uiterste van een mens vergen, . . . zijn er jammer genoeg geen ademhalingstechnieken die men kan aangeleerd krijgen.

En toch is net ook in zo'n strijd dat iemands uithoudingsvermogen uitermate op de proef wordt gesteld, dat pijn en verdriet legio zijn, dat heel veel moeilijke momenten moeten worden doorstaan, dat men hoopt dat alles best zo vlot en goed mogelijk moet verlopen . . .

'Vooral goed blijven ademen!'

'Adem eens goed in en uit!'

Het zijn zinnetjes die de voorbije dagen ontzettend vaak werden herhaald in ons bijzijn: bij het verwijderen van de gipsen, bij het aanpassen van de spalken, bij het heraanleggen van de gipsen, bij het voortdurend aan en uit doen van de afneembare beengipsen en de spalken voor verzorging of kine, bij het verzorgen van de doorligwonden aan haar voetjes, bij het verzorgen van de blaassonde, bij het plaatsen van de maagsonde, bij het terug strekken van de benen na buiging, bij het onder narcose brengen en bij het ontwaken, op momenten van paniek en verdriet, . . .

Ook als ouder moet je blijven ademen ! Snak je soms naar adem !

Vooral op de momenten dat de pijn je kind teveel wordt, op de momenten dat je geconfronteerd wordt met de doorligwonden op de hielen van je kind, wanneer je kind in paniek geraakt om wat komen gaat, wanneer je toekijkt bij het verbedden van je kind van een mals ziekenhuisbed naar de harde tafel van het radiotherapietoestel, op het moment dat je kind in slaap wordt gedaan en vervolgens geïntubeerd, op de moment dat je met de artsen en verpleging de bestralingsruimte verlaat en je kind alleen achterblijft in die grote ruimte, op de moment dat een product moet toegediend worden wanneer onder narcose plots het hart van je kind te traag begint te slaan, . . . op zulke momenten is het dat je therapeutisch als ouder in jezelf denkt: 'Diep adem halen' !

De voorbije dagen hebben we al vaak diep moeten ademhalen !

De komende weken zal dit zeker niet minder het geval gaan zijn, maar we blijven er voor gaan, ook al veroorzaakt alle stress en vermoeidheid van de voorbije dagen, weken en maanden bij de ene hoofdpijn en bij de andere daar boven op ook nog koorts.

Hopelijk lukt het ons om morgen overdag nog eens alle vier samen thuis te zijn en eens iets anders dan ziekenhuislucht inademen ! Dat zou zeker deugd doen :-)