zaterdag 18 januari 2020

Tijd...

Tijd, het is iets dat je anders gaat beleven eens iemand van je gezin ernstig ziek wordt.

Tijd dringt...
Alles wat er sedert 2010 gebeurde maakte dat het hoogste tijd was om therapie op te starten. Sedert de herfstvakantie zijn er daarom de dagelijkse ritten naar en van GHB, richting de dagkliniek van kinderpsychiatrie. De ritten naar en van, de vele gezinsgesprekken, oudergesprekken,... ze vergen heel veel tijd van ons als gezin. Tijd die we graag willen, maar tegelijk ook moeten investeren. Het is urgent en de klok tikt! Eens je achttien bent, kan je er immers geen therapie meer krijgen en april nadert met rasse schreden..

Piekertijd...
De voorbije jaren hebben we al veel tijd gehad om te piekeren, maar de voorbije maanden lijkt het alsof we niet anders meer kunnen. We piekeren voortdurend over het heden en de nabije toekomst.
Waar zullen we staan eens de therapie eindigt? Hoe zit het met haar en onze toekomst? Hoe moeten we verder? Hoe moeten we ons leven gaan organiseren? Wat zijn onze opties? Welke keuzes maken we best? Welke gevolgen gaat dit hebben en hoe gaan we daar mee om? Hoe lang houden we dit nog vol? Hoe ver reikt onze draagkracht als individu, als gezin?

Tijd wordt ook bijzonder kostbaar...
Dat besef drong bij ons door van de eerste moment dat we met oncologie in aanraking kwamen. Het feit dat wederom een bevriend gezin, een deel van onze familie Rozerood, geconfronteerd wordt met het nieuws dat er nog veel te weinig tijd rest en dat de tijd van loslaten zich opdringt, veel te vroeg en veel te snel, doet ons stilstaan en nadenken, vervult ons met verdriet en laat ons niet los. Het is bijzonder confronterend aangezien onze dochters even oud zijn, bevriend zijn en we als gezinnen al veel lief en leed gedeeld hebben. Tegelijk maakt het ons ook angstig om wat ons misschien nog allemaal te wachten staat...

Waar is de tijd?
De onbezorgde tijd die we als gezin hadden?
De tijd zonder handicap, zonder kanker, zonder pijn, vermoeidheid, verdriet, behandelingen, therapieën, angst, piekeren, afscheid nemen, loslaten,...
Het is verleden tijd... lang verleden...

We zullen de komende weken en maanden nog veel tijd nodig hebben om onze toekomst te overdenken, om wat rust te vinden in ons hart en hoofd, om ons verdriet en onze angsten te trotseren en onder controle te krijgen, om de juiste beslissingen proberen te nemen en de nu nog verstikkende knopen door te hakken, om het nodige te regelen en eventueel te herorganiseren, om ons ermee te blijven verzoenen dat die onbezorgde tijd van weleer niet meer terugkomt en om de toekomende tijd met al zijn nieuwe uitdagingen te aanvaarden.
Hopelijk brengt de tijd ons echt raad...

Afbeeldingsresultaat voor tijd brengt raad

Mooie citaten


"Sommige dingen zie je met je ogen, andere zie je met je hart !"


"God does not take away the darkness, but He guides us through it!"


"Today is a gift, that's why it is called the present."


" Wat ons staande houdt in dit leven is het gevoel aan anderen te behoren."

Couperus