dinsdag 13 juni 2017

Een nummer

Afbeeldingsresultaat voor behandeld als een nummer
https://nl.depositphotos.com/36655683/stock-photo-i-am-not-a-number.html


Wat is uw klantennummer?
Wat is uw telefoonnummer?
Uw huisnummer?
Uw referentienummer?
Uw stamboeknummer?
Het nummer van uw bankkaart?
Uw nummerplaat?
Uw klasnummer?
Uw volgnummer?
Uw patiëntennummer?
...?
Alles een nummer geven mag dan wel een vorm van orde en rangorde geven, tegelijk is het ook een gevaarlijke stap in de richting van ontmenselijking.

Binnenkomen: nummertje trekken en wachten tot uw nummertje verschijnt...
Gaan zitten waar uw nummertje verschenen is...
Naam patiënt, maar ook weer een aantal nummertjes: telefoonnummer, geboortedatum,...
Nummertjes met streepjescode vergezellen de naam van de patiënt op het ziekenhuisbandje dat rond de pols dient gedragen te worden...
U moet naar dienst nummer...

Goedemorgen... Ingeschreven? Bandje aan (lees: genummerd en geringd?) want belangrijk voor de facturen...

Aangeprikt moeten worden, maar duidelijk geen prioriteit...
Om 8u30 toegekomen...
Om 10u45 eindelijk... aanprikken...
"Moeten we tellen?"
"1, 2, 3...prik"
"Hoe groot ben je?"
"Even wegen, bloeddruk nemen, pols noteren"

Transport richting MRI...
Even polsbandje scannen...
Nog een halfuurtje wachten...
Intussen 12u30 gepasseerd...onder narcose brengen...
"We hebben uw nummer, mocht er iets zijn. Tot straks."

Wakker worden... gele fiche met nummertjes van pols, bloeddruk,...
Na een hele tijd wachten: patiëntenvervoer...Even polsbandje scannen...
Op dagzaal: wederom wachten...
Diëtiste komt voorbij...
Ondanks twee sneetjes brood 's morgens en 1 glaasje melk, 1 tien-uurtje, 1 magere hoofdschotel van 100 g vlees of vis met groenten en 2 patatjes, 1 stukje fruit of koekje en 1 bescheiden avondmaal...gewicht weer gestegen...
"We gaan het met de dokter bespreken."

Om 17u00 nog geen dokter langsgekomen...
Andere ouders in dezelfde situatie komen ook vragen waar de artsen blijven:
"We zouden vandaag weten of de tumor gegroeid is!?! Is er geen dokter die ons te woord kan staan? Dit kan toch niet?! We zijn ongerust! Hier hangt veel van af! We zitten al dagen met zo'n stress naar dit moment toe te leven..."
Reactie: "We begrijpen het, maar bel eens morgen op dit nummer..."

En wij ... Wij wachten nog even wachten, want ook voorschriften nodig...
Uiteindelijk dan toch een onbekende assistente, piepjong,...
Toch nog een klinisch onderzoekje en de nodige voorschriften.

"Wanneer de resultaten besproken worden? Jullie hebben 3 juli een afspraak."
"3 juli!?! Meent u dat? Moeten  we tot dan wachten?"
"Hier een nummer waar u mij morgennamiddag op kan bereiken..."

Daar ga je dan als gezin, moe en met een spanning die intussen te snijden is, met een nummer op zak naar huis. We hebben ons weer heel sterk een nummer gevoeld...helaas niet de eerste en waarschijnlijk niet de laatste keer...zo bleek ook uit het telefoontje vandaag naar dat bewuste nummer...

"Op het eerste zicht lijkt het in orde. Er is niks bijgekomen, zo lijkt het... De beelden zien... Op 3 juli kan dat... Dan kunnen de huidige beelden eens naast beelden gezet worden waar wel nog iets te zien was..."
"Wel nog iets te zien!?! Lijkt me onwaarschijnlijk dat er nu niets meer is en toen meer, want dan kan je het moeilijk onveranderd of zo noemen?!!? En de resultaten van de bloedafname? De gewichtstoename? De hormonen? De medicatie? ...? "
"U heeft dit nummer? Belt u vrijdag anders nog eens terug?"

Daar zit je dan als ouder, half verdoofd, misselijk van de moed die je bijeen moest rapen om dit telefoontje te doen en door de spanning van de dagen en weken hieraan voorafgaand...
Hoeveel menselijker zou dit alles toch niet kunnen?
Dat je als patiënt en familie in een wereld terecht komt van 'meten is weten', een wereld van het meetbare en maakbare, dat hebben we al een hele tijd door, maar of men ook gereduceerd moet worden tot wat men kan tellen of uitdrukken in één of andere waarde of nummer, dat gaat toch wel te ver!  Gewis, die waardes, codes, nummertjes en maatstaven moeten er zijn om orde te bewaren, maar dat neemt niet weg dat men ook oog moet hebben voor de mens achter dat nummer, achter die code, achter die waardes; dat men moet stilstaan bij wat dat alles voor een mens betekent; dat er voor patiënt en familie zoveel afhangt niet enkel van de nummertjes of waardes, maar ook van hoe deze worden medegedeeld; dat het telkens moeten wachten op de resultaten een verpletterende ervaring is...Of gaat emotionele betrokkenheid beperken om zich recht te houden en om beslissingen te kunnen nemen per definitie hand in hand met het laten varen van enige menselijkheid?

Vrijdag zullen we nog maar eens dat nummertje bellen zeker...




 www.theodysseyonline.com







Mooie citaten


"Sommige dingen zie je met je ogen, andere zie je met je hart !"


"God does not take away the darkness, but He guides us through it!"


"Today is a gift, that's why it is called the present."


" Wat ons staande houdt in dit leven is het gevoel aan anderen te behoren."

Couperus