Even herademen

Het is alsof het zo moest zijn . . . Na een nachtje vaak wisselen van lighouding met hulp van mama, kon deze mooie zonnige dag in maart niet beter beginnen.
Marieke ontwaakte, was alert, had een wat klaardere blik, . . .
Haar mobiliteit is vergroot sinds gisteren.  Waar ze gisteren niets kon, kan ze vandaag helpen bij het veranderen van lighouding, haar nek is minder stijf, . . .
Haar blaassonde is verwijderd en haar leverwaarden zijn aan het verbeteren . . . We zijn er nog niet. Ze zijn nog steeds echt te hoog, maar het gaat duidelijk weer de goede kant op en het is dat wat telt :-)

Vandaag was het hier dan ook meteen een enorme drukte: muziektherapeute, juf, kine, dokters, neurochirurg, verpleegkundigen, . . . Amai, het was meteen de moeite !
Voordeel is wel dat de voormiddag zo om is :-)

In afwachting van de resultaten van de laatste biopsie, mogen we dus even herademen . . .
Dat lijkt tegenstrijdig, want de stress rond die resultaten is er wel degelijk ! Zij bepalen immers de therapie die Marieke nodig heeft.
Het zien dat het haar een heel klein beetje beter gaat, doet ons echter een klein beetje herademen, al is het dan maar voor even.

Ook al gaat het een beetje beter, toch willen we met bezoekjes nog even wachten tot na het weekend. De revalidatie, die men vandaag opstart, vergt enorm veel energie van haar. Energie die ze nog niet heeft.
Na zo lang plat liggen, is het terug wat hoger liggen met het hoofd op 45° al een hele inspanning !
Men moet ook terug aan spieropbouw doen, vooral aan de benen.  Leren zitten (aanvankelijk zero gravity), leren staan, leren stappen, . . . het zijn allemaal dingen die we nog voor de boeg hebben.
Het zal niet eenvoudig zijn ! Door de langdurige horizontale houding kampt Marieke met de nodige duizelingen en misselijkheid nu haar hoofdje steeds hoger wordt gelegd, heeft ze verkorte spieren, afname van de spiermassa, . . . Ook de wonde in haar buik en op haar rug maken het er niet gemakkelijk op!
Nog een hele weg te gaan dus . . . met de nodige uitdagingen.

Ongelooflijk maar waar.Vandaag is meteen de laatste dag voor de krokusvakantie.  Voor de meeste kinderen, voor leerkrachten en directies en ander opvoedend personeel alsook voor heel wat (groot)ouders begint morgen een korte periode van even herademen . . . Ook Jesse kijkt er enorm naar uit.  Ook hij heeft nood, heel veel nood, aan op adem komen.  Enkele dagen naar de grootouders zal hem deugd doen. 
Vakantie . . . alles zal even een ander ritme kennen, trager veelal, anders, . . . Tijd voor andere dingen . . . Het kan deugd doen!

We hopen dat dit voor Jesse zo het geval mag zijn en met hem voor ieder van jullie die hopelijk mag genieten van enkele deugddoende dagen.  En voor de anderen . . . we hopen dat het prille zonnetje bij jullie, net zoals bij ons, toch een glimlach mag ontlokken en de dag daardoor een heel ander verloop mag kennen :-)