Verdriet om Reine

Terwijl op veel plaatsen de dood een bijna feestelijk en soms zelfs grappig tintje krijgt door het feit dat het hele Halloweengebeuren ook onze contreien binnengeslopen is, werden mensen in onze omgeving geconfronteerd met het overlijden van een dierbare.
De aanblik van plastieken geraamtes en nepgrafstenen geeft hierdoor een bijzonder raar gevoel.
De dood heeft helemaal niets grappigs !
Integendeel, het is bikkelhard om ermee geconfronteerd te worden, zeker wanneer het om kinderen gaat.

Vandaag werden we op de hoogte gebracht van het overlijden van een lotgenootje van Marieke, dat ook bij haar in Pulderbos in de leefgroep zat.
Reine* overleed gisterenavond en werd slechts 11 jaar oud.

Je hoort mensen zo makkelijk naar aanleiding van een overlijden stellen dat de overledene nog zo jong was . . . 11 jaar is echter echt wel veel te jong !
En dat na zo hard knokken, iedere dag opnieuw. . . Veel te jong ! Veel, veel te jong !
Zo confronterend !
Zo hard !

Het overlijden van Reine* kwam ook heel onverwacht, voor alle betrokkenen.
Voor de ouders, het zusje, de familie en vrienden, maar ookvoor de leefgroep, begeleiders, ouders van medepatiëntjes, . . . uit Pulderbos is dit afscheid verschrikkelijk.

Het nieuws kwam hard aan !
Nog maar enkele weken geleden moesten ze al droevig afscheid nemen van Senna*, een jongen uit de leefgroep, en nu Reine* ? !

Ook wij hebben het als ouders bijzonder moeilijk met het droeve nieuws van de dood van Reine*. Het is ook zo confronterend . . . We zijn terneergeslagen . . . Zoveel gedachten . . . zoveel vragen . . . zoveel verdriet . . . zoveel angst . . . zoveel zorgen . . .
Het gaat dan wel niet om je eigen kind, maar het is alsof het evengoed je eigen kind had kunnen zijn.
Zo surreëel en tegelijk zo'n harde realiteit

Het kan niet anders of ook dit grote verlies gaat onze verdere weg beïnvloeden. We zullen dit gebeuren niet uit onze gedachten kunnen bannen, vooral niet de komende weken, waarin belangrijke gesprekken zullen plaatsvinden over Marieke haar revalidatie en de keuzes die zich daaromtrent opdringen. Ook de nakende MRI eind november boezemt ons nu weer extra angst in.

Marieke heeft veel tranen gelaten vandaag voor Reine* en tegelijk legt ze een enorme wijsheid aan de dag: "Ja . . . je kan dat niet tegenhouden hé, maar nu heeft ze tenminste geen pijn meer !" stelde ze al sussend en troostend naar ons toe.

Wijze woorden voor iemand van 10 jaar oud !
Ontroerende woorden . . . voor iemand die zelf al zoveel pijn heeft moeten doorstaan
Onze kleine, grote, sterke, wijze meid . . .
Wat zijn we toch fier op haar !

Ons hart en gebed gaat uit naar Reine*, naar haar zus, haar ouders, haar familie, haar vriendjes en vriendinnetjes, . . .  !

Reine*, je bent en blijft voor ons een lach graag sterretje !
Het ga je goed meid !