Wanneer kanker je leven vervult van stress en zorgen en vermoeidheid je dagelijkse partner wordt, dan lijkt feesten het laatste te zijn waar iemand nood aan heeft . . . en toch . . . het is net datgene wat een mens nodig heeft om het kleurloze, sombere van iedere dag te doorspekken met wat kleur en vrolijkheid.
Het heeft geen zin om in een voortdurende sfeer van rouw te vertoeven, hoe groot het verdriet en de angst om alles wat was, is en nog komen gaat ook moge zijn. Lachen is heilzaam, gedeelde vreugde troost de ziel en vooral de lach van je kinderen heelt je hart en doet een mens, hoe gebukt ook onder zorgen, glimlachen :-)
Het voorbije weekend stond in het teken van feest.
Vrijdag vierde Jesse zijn verjaardag op school. Fier als een gieter ging hij met het resultaat van het eigen bakwerk op donderdagavond samen met mama naar school. Mama en papa hadden hiervoor een keertje de slaapplaats geruild. Broer kon op alle begrip rekenen van zijn zusje.
Het was immers zijn feest !
Vorig jaar rond dezelfde tijd lag Marieke zeer zeer ziek en enorm verzwakt in GHB en kon ze het weekend van Jesse zijn verjaardagsfeest niet van de partij zijn. Mama en papa moesten zich noodgedwongen afwisselen om toch een klein feestje te laten doorgaan. De vreugde op Jesse zijn gezicht bij het aanhoren van het nieuws dat zus dit keer thuis zou zijn en dus ook mama en papa tegelijk op zijn feestje zouden zijn, sprak boekdelen ! Vrijdagavond werd dan ook nog eens gezellig onder ons viertjes gevierd met een heus 'hapje tapje' :-)
Zaterdag en zondag was het smulfeest van de lagere school van de kinderen. Thema van het feest: KUNST. De kunstig versierde gangen en lokalen van het schoolgebouw waar het festijn plaatsvond droegen bij tot een vrolijke stemming. Mama ging helpen met de ouderraad en aangezien Jesse nog een verplichte zwemles had naar de avond toe, werd Marieke later op de dag thuis opgehaald door mama om mee deel uit te maken van het team van de ouderraad :-)
Eventjes maar, want na het uurtje zwemles kwamen papa en Jesse haar weer ophalen. Het feestelijke thema en de vrolijke kleurrijke kunstwerkjes van de vele kinderen toverden een glimlach op Marieke haar gezicht. Ze genoot van haar bijdrage aan de tweedehands speelgoedverkoop ten voordele van een heraanleg van de speelplaats voor haar leeftijdsgenootjes.
Wel raar, je kind spulletjes zien verkopen voor een klimparcours waar ze waarschijnlijk nooit zelf zal kunnen van gebruik maken . . . Haar zien te midden van vriendjes en vriendinnetjes verdrong die gedachte echter vrijwel meteen.
Het werd een feest tot de late uurtjes voor mama in het gezelschap van een superploeg van de ouderraad en een leuke, rustige film- en computeravond thuis voor papa en de kids.
Iedereen tevreden :-)
Zondag, de dag waarop we Jesse zijn verjaardag in familieverband zouden vieren, stond ook eerst nog in het teken van het smulfeest. Met ons allen werd er met smaak gesmuld en genoten van wat het smulfeest te bieden had. Zalig, gewoon die beentjes onder tafel mogen steken en geen zorgen hoeven te maken over de afwas . . . een feest op zich ;-)
Tegen drie uur kwam de hele familie thuis feestvieren. Bijna 25 mensen in je woonkamer . . . ambiance verzekerd ;-) Jesse genoot met volle teugen van zijn verjaardagsfeest !
Dit keer was hij het middelpunt van alle aandacht en kreeg hij bijna alle geschenkjes ! Hij vond het heerlijk en wij genoten ervan hem zo positief uitgelaten te zien.
De opruim van het feest en de terugkeer naar GHB konden de napret niet bederven. Het was een goed weekend. Vermoeiend maar goed !
We zijn er dankbaar om !
Dankbaarheid... toch niet vanzelfsprekend. En toch weet ik dat die dankbaarheid oprecht gemeend is. Het is vreemd vast te stellen dat wie in nood is, wie het zwaar heeft, een aantal zaken veel meer weet te appreciëren dan eender wie. Ik ben oprecht blij dat jullie het weekend op die manier kleur hebben kunnen geven. Een fijne verjaardag voor Jesse, een terugzien van school en vriendjes voor Marieke, een terug aanwezig zijn in de oudervergadering voor de mama... Even weer proeven van het gewone leven, weliswaar op een feestelijk moment. Dat het een bron van kracht mag zijn voor de komende dagen en weken.
BeantwoordenVerwijderenHet berichtje van Marieke spreekt voor zich. Een vreugdemoment om te koesteren.
Ik wens oprecht dat er vaak zo'n momenten mogen zijn waarop er geglimlacht kan worden, waarop kleine en grote zorgen even vergeten kunnen worden, waarop jullie met zijn vieren samen kunnen zijn en genieten van kleine dingen...
heel veel knuffels (op Valentijn mag dat wel) vanuit Tielt
groetjes
Luc, Hilde, Wout en Sarah
We wensen dat jullie deze gevoelens lang mogen vasthouden.
BeantwoordenVerwijderenEr verschijnt spontaan een brede glimlach op mijn gezicht. Genieten van 'kleine' dingen die voor jullie, voor ons zo groots zijn ...
Beste,
BeantwoordenVerwijderenHierbij willen wij jullie het allerbeste toewensen voor morgen, voor de scan. We duimen mee met jullie voor een goed resultaat.
Hartelijke groeten,
Gwenda en ouders