' Paasvreugde '

Een ZALIGE PASEN !

Dat is niet enkel een wat late paaswens voor jullie allemaal, maar tegelijk het gevoel dat doorweegt wanneer we terugblikken op het voorbije weekend.

Na een geslaagd verjaardagsfeestje voor Marieke met als bekroning een eerste nachtje allemaal thuis na een periode van drie maanden ziekenhuis, moesten we vrijdag terug naar het ziekenhuis.
Marieke kreeg haar eerste nieuwe chemo via haar port a cath toegediend.  Na haar allergische reactie enkele weken geleden, startte men nu met dit alternatief. Hoewel ze wat misselijker was door de chemo dan anders en ook last had van keelpijn, viel de reactie op de eerste dosis van deze chemo nog wel mee. Oef !

De behandelende arts wil echter graag nog een volgende dosis afwachten, alsook haar reactie daarop, alvorens de andere chemo toe te voegen. Deze andere chemo bestaat uit de pilletjes die ze al eerder kreeg.  De dosis zal echter gereduceerd worden.  Marieke haar lichaam reageert ook weer enorm op die pilletjes.  Ze is duidelijk zeer gevoelig.  Men heeft een aantal keer daardoor bloed en bloedplaatjes moeten bijgeven.  Vandaar dat men niet meer het schema van zeven dagen wel en zeven dagen niet gaat hanteren, maar zal overschakelen naar vijf dagen van de achtentwintig wel en de andere dagen niet.

Die vrijdag kregen we fantastisch nieuws ! Een van de kindjes op de gang had het goede nieuws gekregen vrij te zijn van kwade celletjes !
De mama wilde graag dit vreugdevolle nieuws met ons delen, maar voelde zich tegelijk gegeneerd.
Geen reden toe ! Wij zijn immers zeer gelukkig voor hen en dankbaar dat we, vrijwel meteen nadat ze zelf het goede nieuws hadden vernomen, mochten delen in hun vreugde en geluk !

We hadden al aan den lijve ervaren hoe helend het delen van verdriet, het delen van angsten en zorgen kan zijn.  Van het delen van vreugde gaat echter ook een enorme kracht uit !
Dat hadden we wel al eerder ervaren in ons leven: huwelijk, geboortes, doopsel, verjaardagen, . . . maar die herinnering was duidelijk een beetje op de achtergrond geraakt . . .

Het nieuws van dit andere jonge gezin maakte de vreugde van Pasen voor ons tastbaar !   Ze hadden keihard moeten vechten samen met hun kind.  Ze kwamen van heel ver . . . en toch . . .  Hun goede nieuws vervult ons met nieuwe hoop!

Na een nachtje ter controle in het ziekenhuis mochten we dan zaterdagvoormiddag naar huis voor een verlengd paasweekend.  Zo'n weekend thuis is nog steeds niet evident.  Het vergt ontzettend veel van ons als ouders, maar ook veel van de kinderen zelf. Nu we ook enkele nachtjes thuis mochten doorbrengen, vergrootte dat natuurlijk de druk op ons als gezin.  Met slechts een beperkt aantal hulpmiddelen (bedpan en sondevoeding met toestel) stonden we er nu helemaal alleen voor in ons huis dat allesbehalve voorzien is op een kind in een rolstoel . . .
Gelukkig was ook nu de zon van de partij :-)

De zon was zelfs zo van de partij dat, toen de kinderen paaszondagochtend rond acht uur eieren mochten rapen in de tuin en op het terras, er al heel wat chocolade aan het smelten was :-)

Pasen thuis!
Ondanks alle moeilijkheden en spanningen in het verleden en ook nu en ondanks al onze zorgen en angsten m.b.t. toekomst, toch een Zalige Pasen !
We hebben het voorbije paasweekend immers ook als gezin onder een en hetzelfde dak samen mogen eten, drinken, spelen, slapen, genieten, . . .
Moe, maar ook heel tevreden blikken we dus terug op een goed paasweekend.

Dankbaar wilden we dit vreugdevolle nieuws dan ook maar wat graag met jullie delen !